De nu 63-jarige José heeft dank zij haar contact met Oorlogsliefdekind eindelijk haar vader gevonden. Het blijkt inderdaad de Nederlandse veteraan te zijn die al in 2009 is opgespoord, maar het vaderschap ontkende. De DNA-test in november 2012 heeft 99,9 % zekerheid gegeven. José heeft haar vader twee weken na de uitslag bij hem thuis kunnen bezoeken, samen met haar man. Zijn vrouw en dochter waren ook bij het gesprek. Ze hebben fotoalbums uit de Indië-tijd van haar vader bekeken, waar José haar moeder op herkende. José: ‘Ik ben zo opgelucht! Mijn moeder heeft de waarheid gesproken. Dat is voor mij heel belangrijk. Misschien blijft het bij deze ene keer. Het is nu aan hen om een keer met mij contact op te nemen. Maar mijn zoektocht is afgerond. Ik heb zekerheid! Dat geeft een enorme rust.’

Zie voor de voorgeschiedenis van de zoektocht de tekst op deze website: ‘Eveneens ontknoping zoektocht José?

Lees ook José's verhaal: categorie 'Oorlogsliefdekinderen in Nederland', titel ‘Eigenlijk weet ik alleen zeker dat ik een kind van een Nederlandse militair ben’.

Het verhaal van Oorlogsliefdekind Lenny uit Jakarta

Als Lenny ons haar verhaal vertelt, schieten regelmatig de tranen in haar ogen. Haar huis in Jakarta staat vol met souvenirs uit Nederland: het bekende Delftsblauwe kussende Volendamse paartje, gekleurde houten tulpen in een delftsblauwe vaas, een beker met Amsterdamse geveltjes, Delftsblauwe borden aan de muur met molens en met een islamitische tekst in Arabisch schrift. Zelfs de studiofoto waarbij ze in een ouderwetse Volendamse keuken in Volendamse kleren gestoken is, ontbreekt niet. Maar hoe haar Nederlandse vader er uit ziet, dat is onbekend.

Op een natte, broeierige namiddag in februari 2012 ontvangen Jenny Dotulong en haar man ons gastvrij in hun huis in Jakarta Pusat. Jenny, schoonheidsspecialiste, vertelt haar levensgeschiedenis aan ons (Yanuar Siddharta uit Indonesie en Annegriet Wietsma, die gedurende twee weken is overgekomen uit Nederland). Het echtpaar Dotulong is in 1969 getrouwd. Uit het huwelijk zijn vier kinderen geboren. Inmiddels is het gezin ook verblijd met de geboorte van twee kleinkinderen. Maar Jenny weet bijna niets van haar eigen moeder en vader.

Zaterdag 7 april 2012 wordt de documentaire Tuan Papa vertoond in het CineMasia Filmfestival in Amsterdam.

Lokatie: De Balie, Kleine Gartmanplantsoen, Amsterdam

De vertoning begint om 13.00 uur.

De film zal worden vertoond met Engelse ondertiteling. Na afloop is er een vraaggesprek met regisseur Annegriet Wietsma. Komt allen!

Ik wilde jullie laten weten dat wij in Indonesie mijn halfzusje Edwina en haar kinderen en kleinkinderen ontmoet hebben, nadat wij vorig jaar voor het eerst van elkaars bestaan hoorden. We hebben deze voor ons zeer spannende ontmoeting gecombineerd met een vakantie in Indonesie. De laatste 4 dagen van onze vakantie hebben we bij Edwina in huis gelogeerd wat erg leuk was. Al met al hebben we elkaar best goed leren kennen.

Tijdens de opnames van de documentaire Tuan Papa waren we op zoek naar Pak Mulyadi. Hij zou een kind van een Nederlandse militair moeten zijn. Wij wisten dat hij jaren geleden werkzaam was als bewaker op de theeplantage van Pekalongan op West Java. Mijn zus Tineke, een Indonesisch taalwetenschapper, had hem namelijk ooit geïnterviewd in verband met een ander onderzoek. Tijdens dat interview was toevallig ter sprake gekomen dat de vader van Pak Mulyadi een Nederlandse soldaat was. Ze hebben nooit meer iets van hem vernomen. Volgens de aantekeningen van mijn zus herinnerde Pak Mulyadi de naam van zijn vader als 'Permile'. Een zeer vreemde naam.

Bij onze aankomst op de plantage hoorden wij al snel dat Pak Mulyadi een paar jaren eerder was overleden. Maar zijn zoon en zijn oude moeder, ooit de vriendin van een Nederlandse soldaat, wilden ons graag te woord staan. Het was een interessant interview waarbij de kleinzoon optrad als tolk voor zijn grootmoeder, die alleen maar Sundanees sprak en nauwelijks Indonesisch. Op een gegeven moment vroegen wij naar de naam van de Nederlandse opa. Die was helaas vergeten. Maar toen wij 'Permile' noemden, nam het gesprek een onverwachte en emotionele wending...

(lees ook Andrea's persoonlijke verhaal:

Ik vind Oorlogsliefdekind een mooie naam )

Lieve mensen van Oorlogsliefdekind,

Ik zal proberen te vertellen hoe ik meer te weten ben gekomen over het historisch verleden van mijn vader.
Zoals in mijn 'verhaal' staat beschreven, wist ik alleen zijn naam. Gelukkig wist ik wel de naam van mijn halfbroer, met wie ik contact heb opgenomen. Van hem kreeg ik mijn vaders naam en geboortedatum.

Op dinsdag 11 oktober j.l. heeft Omroep Gelderland aandacht besteed aan Oorlogsliefdekind. Jan van Ewijk, die al heel lang op zoek is naar zijn twee halfzusjes, was uitgenodigd voor een interview.

Lees meer op de website van Omroep Gelderland. Zodra wij een link naar het radioprogramma ontvangen, dan zullen wij het hier zo spoedig mogelijk plaatsen.

Beste mensen van Oorlogsliefdekind,

Met interesse volgt de Stichting Ambulante Fiom vanaf de start het nieuws op de site van Oorlogsliefdekind. De FIOM kan wellicht mensen bijstaan, zowel Oorlogsliefdekinderen als de Nederlandse veteranen of hun Nederlandse kinderen, in hun zoektochten en voor algemene hulpverlening en ondersteuning.

Anna Montan en Patrick Lauwerends schreven de titelsong voor onze documentaire Tuan Papa. De tekst is in het Nederlands en in het Indonesisch en wordt uitgevoerd in een pakkende melodie met sfeervolle begeleiding. Het duo heeft inmiddels de cd CINTA uitgebracht. Meer informatie daarover op www.annamontan.com

Hier kunt u onze titelsong beluisteren.