Ik wilde jullie laten weten dat wij in Indonesie mijn halfzusje Edwina en haar kinderen en kleinkinderen ontmoet hebben, nadat wij vorig jaar voor het eerst van elkaars bestaan hoorden. We hebben deze voor ons zeer spannende ontmoeting gecombineerd met een vakantie in Indonesie. De laatste 4 dagen van onze vakantie hebben we bij Edwina in huis gelogeerd wat erg leuk was. Al met al hebben we elkaar best goed leren kennen.
Tijdens de opnames van de documentaire Tuan Papa waren we op zoek naar Pak Mulyadi. Hij zou een kind van een Nederlandse militair moeten zijn. Wij wisten dat hij jaren geleden werkzaam was als bewaker op de theeplantage van Pekalongan op West Java. Mijn zus Tineke, een Indonesisch taalwetenschapper, had hem namelijk ooit geïnterviewd in verband met een ander onderzoek. Tijdens dat interview was toevallig ter sprake gekomen dat de vader van Pak Mulyadi een Nederlandse soldaat was. Ze hebben nooit meer iets van hem vernomen. Volgens de aantekeningen van mijn zus herinnerde Pak Mulyadi de naam van zijn vader als 'Permile'. Een zeer vreemde naam.
Bij onze aankomst op de plantage hoorden wij al snel dat Pak Mulyadi een paar jaren eerder was overleden. Maar zijn zoon en zijn oude moeder, ooit de vriendin van een Nederlandse soldaat, wilden ons graag te woord staan. Het was een interessant interview waarbij de kleinzoon optrad als tolk voor zijn grootmoeder, die alleen maar Sundanees sprak en nauwelijks Indonesisch. Op een gegeven moment vroegen wij naar de naam van de Nederlandse opa. Die was helaas vergeten. Maar toen wij 'Permile' noemden, nam het gesprek een onverwachte en emotionele wending...
Ik zal proberen te vertellen hoe ik meer te weten ben gekomen over het historisch verleden van mijn vader. Zoals in mijn 'verhaal' staat beschreven, wist ik alleen zijn naam. Gelukkig wist ik wel de naam van mijn halfbroer, met wie ik contact heb opgenomen. Van hem kreeg ik mijn vaders naam en geboortedatum.
Op dinsdag 11 oktober j.l. heeft Omroep Gelderland aandacht besteed aan Oorlogsliefdekind. Jan van Ewijk, die al heel lang op zoek is naar zijn twee halfzusjes, was uitgenodigd voor een interview.
Lees meer op de website van Omroep Gelderland. Zodra wij een link naar het radioprogramma ontvangen, dan zullen wij het hier zo spoedig mogelijk plaatsen.
Met interesse volgt de Stichting Ambulante Fiom vanaf de start het nieuws op de site van Oorlogsliefdekind. De FIOM kan wellicht mensen bijstaan, zowel Oorlogsliefdekinderen als de Nederlandse veteranen of hun Nederlandse kinderen, in hun zoektochten en voor algemene hulpverlening en ondersteuning.
Anna Montan en Patrick Lauwerends schreven de titelsong voor onze documentaire Tuan Papa. De tekst is in het Nederlands en in het Indonesisch en wordt uitgevoerd in een pakkende melodie met sfeervolle begeleiding. Het duo heeft inmiddels de cd CINTA uitgebracht. Meer informatie daarover op www.annamontan.com
Nana, een van de geinterviewden in de film Tuan Papa, op de Tong Tong Fair met een dvd van de film. De twee jonge geliefden op de dvd-hoes zijn haar beide ouders: Ibu Els en de soldaat Jack. Nana was met haar man een paar maanden op bezoek bij haar nicht Dien in Nederland. Het moet toch wel gek voor haar zijn om zoveel dvd's met die mooie foto te zien: zowel haar vader als haar moeder zijn inmiddels overleden. Gelukkig hebben wij hen allemaal nog kunnen spreken en hun verhaal kunnen vastleggen in Tuan Papa!
Tuan Papa nu te koop op dvd!
door: Oorlogsliefdekind
Regie: Annegriet Wietsma / Producent: Jean Hellwig Lengte: 81 minuten Beeldformaat 16:9 Met Nederlandse, Indonesische en Engelse ondertiteling Extra: Making of Tuan Papa - De zoektocht door Indonesië
Voor Tuan Papa sprak documentairemaakster Annegriet Wietsma met vele betrokkenen in Nederland, Australië en Indonesië. Jean Hellwig produceerde de film in coproductie met de NTR. Het publiek waardeerde Tuan Papa na uitzending bij de VPRO/NTR als het hoogst gewaardeerde programma van alle VPRO-uitzendingen in 2010!
Toen een groep veteranen in 1977 Semarang bezocht, werden zij aangesproken door twee mensen, een broer en zus. Het was duidelijk aan ze te zien dat zij niet volledig Indonesisch waren. Ze waren op zoek naar ene Jan de Boer. Hun vader. Mijn vader. Pas eind 2010 durfde een van de veteranen het mij te vertellen, toen mijn moeder al overleden was. Ik heb geen idee waar ik ze nu moet zoeken.
Mijn vader Jan de Boer werd in december 1947 naar Indie gestuurd, als 20-jarige jongen uit Schalkhaar. Mijn ouders waren jong getrouwd, en ik was net een paar maanden voor zijn vertrek geboren, in oktober 1947. Hij was kok in 5.5 R.I. Zijn regiment was op verschillende plekken actief, o.a. in Klaten en in Salatiga. En op een gegeven moment werden zij ook in of bij een Suikerfabriek gelegerd, de ‘Gondang Winangoe’ in het plaatsje Djatinom, vlak bij Klaten. Die fabriek bestaat nog steeds.
Deel 8 van de zoektocht van Annegriet Wietsma en Jean Hellwig in Indonesië.
In Bandung
Niet al onze zoektochten naar oorlogsliefdekinderen in Indonesie verliepen succesvol. Toen wij in Bandung waren, de stad in Indonesie die ik het beste ken, besloten wij een tip uit Nederland na te gaan over een kind van een Nederlandse soldaat. Het moest toch niet zo moeilijk zijn om hem te vinden? En inderdaad, we hebben zijn huis gevonden. Maar wat gebeurde er toen…
Annegriet Wietsma en Jean Hellwig waren in oktober 2009 op reis in Indonesië voor de opnames van de documentaire Tuan Papa, die op 1 juli 2010 werd uitgezonden in een Andere Tijden special, Nederland 2. Terwijl zij op zoek waren naar oorlogsliefdekinderen en oorlogsliefdes op Java en Bali, filmden zij ook elkaar om het maakproces met het publiek te delen.
letteboer
(woensdag, 14 maart 2018)
Hallo Mellisa,
Zie nu toevallig jou bericht uit 2016 neem maar even contact op via mijn email ad...
Recente reacties
Ik heb twee geboorteaktes Lieve Rika, wat een verhaal.... mijn vader was ambulancechauff eur in Padang.bij het hospitaal...hij heeft een verhouding gehad met een getrouwde chinese vrouw...ik dacht dat ze Mo heette.....raar toeval dat ik jouw verhaal lees..... jij weet natuurlijk n...Meer... 18-03-17 21:23
Ik ben 21 keer in Nederland geweest op zoek naar mijn vader Mijn vader Charles V. Heeft in Padang gewerkt als ambulance chauffeur. Hij heeft een relatie gehad met een vrouw met de naam Mo....? Ik weet niet of er een kind is verwekt.....die vraag heb ik al jaren... Ja de nederlandse staat had hiervoor zorg moeten d...Meer... 18-03-17 20:52
Die Nederlandse militairen waren echte vrouwenversierders Mijn vader Joop van der klauw is in 1949 en 1950 in indonesie als militair geweest. Hij werkte in het magazijn. Sourabaia vlg mij. Hij is aan het dementeren nu en heeft het steeds maar over de wasvrouwtjes in indonesie die meer deden als was in de kast le...Meer... 13-02-17 15:22
Ik weet al heel lang dat ik een halfzus heb Lia, jou vader en de mijne zaten dan waarschijnlijk op dezelfde reis naar Indie met de Tegelberg. Ik ben nog niet verder gekomen met mijn zoektocht, ik hoop er nog steeds op! Wens jou ook veel succes en hoop dat je haar vindt. Hartelijke groet, WillyMeer... 06-09-16 00:23
Hij is altijd haar grote liefde gebleven Het zijn aanvankelijk prachtige verhalen van echte liefde - ik weet er alles van (ik woon al 27 jaar in Malaysia en Indonesia). Die prachtige liefdes zijn echter verbroken en gebroken door de Nederlandse overheid die die deze liefdes gewoon verboden. Het ...Meer... 29-06-16 10:29
It was Love with a big L Go there and meet him, is what I would recommend. He is your son and you are his father. He has a right to know his father, not just from letters and photographs, but in reality. Tickets from Australia are not too expensive nowadays so I hope you can make...Meer... 29-06-16 10:14
De hormonen stroomden uit hun oren Zo herkenbaar al die vragen.... Ik zoek ook nog steeds naar mijn Indische zus. Haar bestaan staat wel vast maar dat is dan ook alles. Hoop dat je de antwoorden vind en misschien ook je zus/broer.Meer... 05-05-16 23:56
Ik weet al heel lang dat ik een halfzus heb Ook mijn vader L J Rullens (roepnaam Bep) heeft gezeten in Soekaboemi hij was grenadier (1e dienstplichtige n die naar Indië gingen.November 1946?) mijn vader was 21 jaar bij zijn vertrek. Mijn vaders maten waar ik hem veel over hebt horen praten droegen ...Meer... 14-12-15 14:38
Herkent u zich in deze verhalen? Wilt u iets kwijt?
Wie een verhaal kwijt wil - met of zonder naamsvermelding - kan terecht op deze website. De site staat open voor iedereen die iets weet over vaders en kinderen uit tijden van oorlog in het prille Indonesië.
Ik wilde jullie laten weten dat wij in Indonesie mijn halfzusje Edwina en haar kinderen en kleinkinderen ontmoet hebben, nadat wij vorig jaar voor het eerst van elkaars bestaan hoorden. We hebben deze voor ons zeer spannende ontmoeting gecombineerd met een vakantie in Indonesie. De laatste 4 dagen van onze vakantie hebben we bij Edwina in huis gelogeerd wat erg leuk was. Al met al hebben we elkaar best goed leren kennen.
(lees ook Andrea's persoonlijke verhaal:
Anna Montan en Patrick Lauwerends schreven de titelsong voor onze documentaire Tuan Papa. De tekst is in het Nederlands en in het Indonesisch en wordt uitgevoerd in een pakkende melodie met sfeervolle begeleiding. Het duo heeft inmiddels de cd CINTA uitgebracht. Meer informatie daarover op 
Nana, een van de geinterviewden in de film Tuan Papa, op de Tong Tong Fair met een dvd van de film. De twee jonge geliefden op de dvd-hoes zijn haar beide ouders: Ibu Els en de soldaat Jack. Nana was met haar man een paar maanden op bezoek bij haar nicht Dien in Nederland. Het moet toch wel gek voor haar zijn om zoveel dvd's met die mooie foto te zien: zowel haar vader als haar moeder zijn inmiddels overleden. Gelukkig hebben wij hen allemaal nog kunnen spreken en hun verhaal kunnen vastleggen in Tuan Papa!
Regie: Annegriet Wietsma / Producent: Jean Hellwig
