Ik wilde jullie laten weten dat wij in Indonesie mijn halfzusje Edwina en haar kinderen en kleinkinderen ontmoet hebben, nadat wij vorig jaar voor het eerst van elkaars bestaan hoorden. We hebben deze voor ons zeer spannende ontmoeting gecombineerd met een vakantie in Indonesie. De laatste 4 dagen van onze vakantie hebben we bij Edwina in huis gelogeerd wat erg leuk was. Al met al hebben we elkaar best goed leren kennen.

Tijdens de opnames van de documentaire Tuan Papa waren we op zoek naar Pak Mulyadi. Hij zou een kind van een Nederlandse militair moeten zijn. Wij wisten dat hij jaren geleden werkzaam was als bewaker op de theeplantage van Pekalongan op West Java. Mijn zus Tineke, een Indonesisch taalwetenschapper, had hem namelijk ooit geïnterviewd in verband met een ander onderzoek. Tijdens dat interview was toevallig ter sprake gekomen dat de vader van Pak Mulyadi een Nederlandse soldaat was. Ze hebben nooit meer iets van hem vernomen. Volgens de aantekeningen van mijn zus herinnerde Pak Mulyadi de naam van zijn vader als 'Permile'. Een zeer vreemde naam.

Bij onze aankomst op de plantage hoorden wij al snel dat Pak Mulyadi een paar jaren eerder was overleden. Maar zijn zoon en zijn oude moeder, ooit de vriendin van een Nederlandse soldaat, wilden ons graag te woord staan. Het was een interessant interview waarbij de kleinzoon optrad als tolk voor zijn grootmoeder, die alleen maar Sundanees sprak en nauwelijks Indonesisch. Op een gegeven moment vroegen wij naar de naam van de Nederlandse opa. Die was helaas vergeten. Maar toen wij 'Permile' noemden, nam het gesprek een onverwachte en emotionele wending...

(lees ook Andrea's persoonlijke verhaal:

Ik vind Oorlogsliefdekind een mooie naam )

Lieve mensen van Oorlogsliefdekind,

Ik zal proberen te vertellen hoe ik meer te weten ben gekomen over het historisch verleden van mijn vader.
Zoals in mijn 'verhaal' staat beschreven, wist ik alleen zijn naam. Gelukkig wist ik wel de naam van mijn halfbroer, met wie ik contact heb opgenomen. Van hem kreeg ik mijn vaders naam en geboortedatum.

Op dinsdag 11 oktober j.l. heeft Omroep Gelderland aandacht besteed aan Oorlogsliefdekind. Jan van Ewijk, die al heel lang op zoek is naar zijn twee halfzusjes, was uitgenodigd voor een interview.

Lees meer op de website van Omroep Gelderland. Zodra wij een link naar het radioprogramma ontvangen, dan zullen wij het hier zo spoedig mogelijk plaatsen.

Beste mensen van Oorlogsliefdekind,

Met interesse volgt de Stichting Ambulante Fiom vanaf de start het nieuws op de site van Oorlogsliefdekind. De FIOM kan wellicht mensen bijstaan, zowel Oorlogsliefdekinderen als de Nederlandse veteranen of hun Nederlandse kinderen, in hun zoektochten en voor algemene hulpverlening en ondersteuning.

Anna Montan en Patrick Lauwerends schreven de titelsong voor onze documentaire Tuan Papa. De tekst is in het Nederlands en in het Indonesisch en wordt uitgevoerd in een pakkende melodie met sfeervolle begeleiding. Het duo heeft inmiddels de cd CINTA uitgebracht. Meer informatie daarover op www.annamontan.com

Hier kunt u onze titelsong beluisteren.

Nana, een van de geinterviewden in de film Tuan Papa, op de Tong Tong Fair met een dvd van de film. De twee jonge geliefden op de dvd-hoes zijn haar beide ouders: Ibu Els en de soldaat Jack. Nana was met haar man een paar maanden op bezoek bij haar nicht Dien in Nederland. Het moet toch wel gek voor haar zijn om zoveel dvd's met die mooie foto te zien: zowel haar vader als haar moeder zijn inmiddels overleden. Gelukkig hebben wij hen allemaal nog kunnen spreken en hun verhaal kunnen vastleggen in Tuan Papa!

Regie: Annegriet Wietsma / Producent: Jean Hellwig
Lengte: 81 minuten   Beeldformaat 16:9
Met Nederlandse, Indonesische en Engelse ondertiteling
Extra: Making of Tuan Papa - De zoektocht door Indonesië

Bestel de dvd hier voor slechts € 14.95

Voor Tuan Papa sprak documentairemaakster Annegriet Wietsma met vele betrokkenen in Nederland, Australië en Indonesië. Jean Hellwig produceerde de film in coproductie met de NTR. Het publiek waardeerde Tuan Papa na uitzending bij de VPRO/NTR als het hoogst gewaardeerde programma van alle VPRO-uitzendingen in 2010!

Ga naar het bestelformulier!

Toen een groep veteranen in 1977 Semarang bezocht, werden zij aangesproken door twee mensen, een broer en zus. Het was duidelijk aan ze te zien dat zij niet volledig Indonesisch waren. Ze waren op zoek naar ene Jan de Boer. Hun vader. Mijn vader. Pas eind 2010 durfde een van de veteranen het mij te vertellen, toen mijn moeder al overleden was. Ik heb geen idee waar ik ze nu moet zoeken.

Mijn vader Jan de Boer werd in december 1947 naar Indie gestuurd, als 20-jarige jongen uit Schalkhaar. Mijn ouders waren jong getrouwd, en ik was net een paar maanden voor zijn vertrek geboren, in oktober 1947. Hij was kok in 5.5 R.I. Zijn regiment was op verschillende plekken actief, o.a. in Klaten en in Salatiga. En op een gegeven moment werden zij ook in of bij een Suikerfabriek gelegerd, de ‘Gondang Winangoe’ in het plaatsje Djatinom, vlak bij Klaten. Die fabriek bestaat nog steeds.

Deel 8 van de zoektocht van Annegriet Wietsma en Jean Hellwig in Indonesië.

In Bandung

Niet al onze zoektochten naar oorlogsliefdekinderen in Indonesie verliepen succesvol. Toen wij in Bandung waren, de stad in Indonesie die ik het beste ken, besloten wij een tip uit Nederland na te gaan over een kind van een Nederlandse soldaat. Het moest toch niet zo moeilijk zijn om hem te vinden? En inderdaad, we hebben zijn huis gevonden. Maar wat gebeurde er toen…

Annegriet Wietsma en Jean Hellwig waren in oktober 2009 op reis in Indonesië voor de opnames van de documentaire Tuan Papa, die op 1 juli 2010 werd uitgezonden in een Andere Tijden special, Nederland 2. Terwijl zij op zoek waren naar oorlogsliefdekinderen en oorlogsliefdes op Java en Bali, filmden zij ook elkaar om het maakproces met het publiek te delen.