Deel 1 van de zoektocht van Annegriet Wietsma en Jean Hellwig in Indonesië.

Hier in deel 1 volgden wij een tip over een oorlogsliefdekind dat op de theeplantage van Pekalongan zou moeten wonen, drie uur rijden van Bandung op West Java. Helaas bleek hij te zijn overleden, maar tot onze grote verrassing troffen wij andere belangrijke personen voor het onderzoek en de documentaire: de moeder die zich helaas de naam van haar Nederlandse geliefde niet meer wist te herinneren en de kleinzoon, bedroefd dat hij zijn Nederlandse grootvader nooit heeft gekend.

Annegriet Wietsma en Jean Hellwig waren in oktober 2009 op reis in Indonesië voor de opnames van de documentaire Tuan Papa, die op 1 juli 2010 is uitgezonden op de Nederlandse televisie (Andere Tijden Special, Ned.2). Terwijl zij op zoek waren naar oorlogsliefdekinderen en oorlogsliefdes op Java en Bali, filmden zij ook elkaar om het maakproces met het publiek te delen.

Een jaar geleden hebben we het woord 'oorlogsliefdekind' uitgevonden en nu is het een begrip aan het worden. Het woord is nieuw, maar de mensen waar het over gaat bestaan al lang: kinderen die geboren zijn uit oorlogsliefdes.

We hebben veel positieve reacties gekregen op het woord. De oorlogsliefdekinderen zelf, jarenlang in de schaduw van een onbenoemd taboe, waarderen dat het woord onderstreept dat ze geboren zijn uit liefde, en niet uit geweld of machtsmisbruik. Liefde in tijden van oorlog, daat gaat het hier om.

De term liet zich makkelijk vertalen in het Engels: warlovechild. Vandaar dat wij nu te vinden zijn zowel onder www.oorlogsliefdekind.nl als onder www.warlovechild.org. Maar wat wordt de term in het Indonesisch? Een eerste vertaling leidt tot 'anak percintaan di masa perang'. Maar daar zit wel erg weinig poezie in. En een website-adres www.anakpercintaaandimasaperang.id lijkt me ook niet het makkelijkst om in te typen.

Dus: wie heeft er een goed idee?? Reageer! Wie weet maken we er nog een leuke prijsvraag van!

Jean Hellwig